Endoprotezoplastyka stawów biodrowych to zabieg polegający na uzupełnieniu zniszczonych powierzchni stawowych implantami.
Do operowanego stawu można dotrzeć na kilka sposobów - czyli za pomocą różnych "dostępów operacyjnych". W Orvit Clinic chirurdzy zwykle wykorzystują dostęp przedni lub przednio-boczny, czasami w wybranych przypadkach tylny. Każdy z nich ma swoje wady i zalety. Dostęp przedni oszczędza mięśnie stabilizujące staw, jednak w wybranych przypadkach ogranicza dostęp do operowanej okolicy. Kluczem do sukcesu jest dobranie dostępu do warunków anatomicznych u konkretnego chorego oraz rodzaju planowanego implantu.
Endoproteza to zaawansowane technologicznie urządzenie składające się z kilku części. Od strony kończyny stosuje się wydłużony element zwany trzpieniem. Może on mieć długość kilkunastu centymetrów i kotwiczyć się w trzonie kości udowej (tzw. "długi trzpień") lub też być osadzonym w bliższym (czyli "górnym") odcinku uda - mówimy wówczas o tzw. "krótkim trzpieniu". Od strony miednicy proteza biodra składa się z "miseczki", czyli panewki oraz wypełniającej ją wkładki. Panewki najczęściej są wykonywane z tytanu, wkładki mogą być polietylenowe lub ceramiczne. Panewkę z trzpieniem łączy precyzyjna kula; tak zwana "głowa" zapewniajaca ruch kończyny względem panewki. Głowy najczęściej wykonuje się z metalu lub ceramiki. Możliwe jest też rozwiązanie pośrednie, a więc metal o własnościach zbliżonych do ceramiki. O wyborze konkretnego rozwiązania, a więc rodzaju implantu oraz sposobu jego mocowania i dojściu operacyjnym decyduje ortopeda, uwzględniając m.in. anatomię i wiek pacjenta, jego poziom aktywności, ewentualne uczulenia oraz jakość kości.
