Staw łokciowy jest stawem zawiasowo-rotacyjnym. Oznacza to, że możliwe są w nim ruchy zginania, prostowania oraz rotacji przedramienia.
Ruch rotacji odbywa się w istocie dzięki obracaniu się kości tworzących przedramię (promieniowa i łokciowa) wokół siebie. Łokieć jest stawem, który źle znosi urazy oraz ewentualne unieruchomienie. Z tego powodu ważna jest prawidłowa diagnostyka nawet drobnych urazów oraz adekwatne do rozpoznania postępowanie. Oczywiście inne będzie leczenie po skomplikowanym złamaniu u dorosłego, inne po złamaniu u dziecka a jeszcze inne po skręceniu u nastolatka. Szczegółowe postępowanie określa ortopeda biorąc pod uwagę rodzaj urazu, dane z diagnostyki obrazowej (RTG, USG, czasami TK lub RM) oraz wiek chorego. Ogólna zasadą leczenia urazów łokcia jest jak najszybsze rozpoczęcie ćwiczeń czynnych. Staramy się unikać ćwiczeń biernych (a więc uruchamiania stawu siłą przyłożoną z zewnątrz, bez udziału mięśni własnych chorego). Często po skomplikowanych złamaniach celem leczenia operacyjnego jest uzyskanie anatomicznego ustawienia odłamów, ale również na tyle skuteczna stabilizacja złamania, aby można było już w pierwszych dniach po zabiegu rozpocząć ćwiczenia.
