Ścięgno Achillesa jest najgrubszym i najsilniejszym ścięgnem. Ponieważ działa na krótkiej dźwigni, w trakcie wspinania na palce jednej nogi musi przenieść obciążenie równe 6 krotności masy ciała!
Oczywiście największe naprężenia mają miejsce w trakcie dynamicznych zeskoków. Wtedy też dochodzi do większości zerwań. Generalnie uważa się, że zdrowe ścięgno nie ma prawa się zerwać bez urazu z zewnątrz. Stąd wniosek, że większość ścięgien które leczymy po zerwaniach to ścięgna chore, najczęściej toczą się tam powolne procesy degeneracyjne a uraz jest tylko czynnikiem ujawniającym słabość materiału. Podobnie jak w lotnictwie czy żeglarstwie: to nie podmuch wiatru łamie dźwigar czy zrywa wantę- to ujawnia się zmęczenie materiału. W urazach ścięgien obok „zmeczenia materiału" mamy doczynienia z zaburzeniem naturalnych procesów regeneracji.
Ścięgno Achilllesa jest doskonale widoczne w USG, jest to najlepsza metoda do jego oceny. USG umożliwia ocenę jego struktury, ciągłości oraz zachowania w trakcie ruchu.
Ścięgna mięśni strzałkowych-to ścięgna zawijające się za kostka boczną i dążące następnie w kierunku stopy. Ścięgna te należą do podstawowych stabilizatorów dynamicznych stopy i stawu skokowego. Są podatne na stany zapalne, najczęściej związane z ich przeciążeniem. Częste jest wtórne zapalenie ścięgien mięśni strzałkowych w przebiegu artropatii zapalnych oraz w przypadku nieprawidłowego obciążania stopy (np. utykanie z innych powodów- wtedy na pierwotny uraz nakłada się zapalenie ścięgien mięśni strzałkowych). Skuteczną metoda leczenia zapaleń ścięgien mięśni strzałkowych jest fizykoterapia z kinezyterapią. W wybranych sytuacjach stosujemy blokady celowane, bardzo rzadko leczenie operacyjne.
